اسباب بازی‌ها ریشه ما قبل تاریخی دارند. در پایگاه‌های باستان‌شناسی عروسک‌هایی که بچه‌ها، حیوانات، و سربازان را تداعی می‌کنند، هر روزه یافته می‌شود. در زمان های قدیم کودکان خود برای خویش اسباب بازی می ساختند. نخستین عروسک‌ها که برای نمایش اشخاص مذهبی یا به عنوان اسباب بازی استفاده می‌شدند از مواد ابتدایی مانند گل، خز یا چوب ساخته می‌شدند. از زمان‌های ماقبل تاریخ هیچ عروسکی باقی نمانده گرچه تکه‌ای از یک عروسک مرمری با دست‌های متحرک از دورۀ بابلی‌ها کشف شده است.
عروسک‌های بسیاری در مقبره‌های مصری یافت شده‌اند که به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردند و از قطعه‌های صاف چوب شکل گرفته، با نقاشی‌های گوناگون تزئین شده و موهایی از جنس گل یا مهره‌های چوبی دارند. درون مقبره‌های مصری‌ای که متعلق به خانواده‌های ثروتمند بوده‌اند عروسک‌های سفالی یافت شده است.
رومیان و یونانیان نیز در مقبره‌های کودکان خود عروسک دفن می‌کرده‌اند. هنگامی که دختران رومی و یونانی به سنی می‌رسیدند که دیگر با عروسک بازی نمی‌کردند عروسک‌های خود را به الهه گان تقدیم می‌کردند.
بسیاری از عروسک‌های قدیمی‌ای که در مقبره‌های کودکان پیدا شده‌اند بسیار ساده‌اند و بیشترشان از گل، تکه‌های پارچه، چوب یا استخوان هستند. عروسک‌های دیگری نیز هستند که از دیگران بهترند و از عاج یا موم درست شده‌اند. هدف اصلی در ساخت این عروسک‌ها این بوده است که آن‌ها را هرچه بیشتر واقعی جلوه دهند. در نظر داشتن این هدف منجر به پیدایش عروسک‌هایی با دست‌ها و پاهای متحرک و لباس‌های قابل تعویض شد که به ۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح برمی‌گردند.
با پایان دوران عروسک‌های باستانی، اروپا تبدیل به بزرگترین قطب تولید عروسک شد. بیشتر عروسک‌های اروپایی از چوب ساخته می‌شدند. در قرن‌های ۱۷ و ۱۸ میلادی علاوه بر عروسک‌های چوبی عروسک‌های مومی نیز محبوب شدند. مونیخ مرکز اصلی تولید عروسک‌های مومی بود اما نمونۀ ممتازی از این عروسک‌ها بین سال‌های ۱۸۵۰ و ۱۹۳۰ در انگلستان تولید شد. به دنبال آن و در طی قرون اخیر عروسک های چینی، بیسک، پلاستیکی و عروسک های امروزی تولید شدند و به بازار راه یافتند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.