از دیدگاه سنتی و مردسالارانه، کنترل اقتصادی زنان امر مثبتی است. زنی که درآمد ندارد، زنی که کنترلی روی دارایی‌های خودش هم ندارد، خیلی خلاصه زنی که برای گذران زندگی نیازمند مردان است، زنی است قابل کنترل و گوش به فرمان.
اما هیچ کنترلی بدون هزینه نیست. تنها مسئول کسب درآمد و برآورده کردن نیازها و آرزوهای افراد خانواده، مرد خانواده می‌شود. مردی که همیشه باید قوی باشد، از پس همه مشکلات بربیاید، و همیشه برنده و موفق باشد.
شکستن این چرخه فقط زندگی را برای زنان بهتر نمی‌کند، مردان را هم از زیر بار این فشار رها می‌کند و اجازه می‌دهد همه در کنار هم، زندگی بهتر و برابرتری را تجربه کنیم. زندگی‌ای که همه در آن آزادتر و در برابر زندگی‌شان مسئول‌ترند.
از مردان هم دعوت می‌کنیم تا فعالانه مقابل خشونت علیه زنان بایستند.
*انواع دیگر خشونت علیه زنان هم همین طورند و می‌توان نشان داد که در واقع به انسانیت همه انسان‌ها آسیب می‌رسانند.
اصطلاحی مشابه سبز شویی (greenwashing) است. وقتی شرکت‌ها برای بازاریابی و تبلیغات وانمود کنند مدافع حقوق زنان و پیشرو هستند، اما در عمل هیچ اقدام واقعی در جهت ایجاد برابری و تامین حقوق زنان انجام ندهند «فم واشینگ» انجام شده است. مثلا شرکت پریمارک از توانمندسازی و دفاع از زنان صحبت می‌کند اما حقوق پرداختی به زنان در زنجیره تولید این شرکت حتی در حد تامین زندگی نیست. شرکت REI هم از حقوق زنان در تبلیغاتش حرف می‌زند، اما هیچ کاری برای برابر شدن سهم زنان در مدیریت یا عادلانه کردن سیاست مرخصی‌هایش انجام نداده است.
