طبق برآوردهای مرکز آمار ایران در سه سال شیوع کرونا ۵۰۰ هزار نفر به تعداد شاغلان مرد افزوده شده و ۸۳۰ هزار نفر، معادل با ۲۰ درصد، از جمعیت شاغلان زن کاسته شده است. در سطح جهانی زنان ۱.۴ برابر بیشتر از مردان بیکار شدند و ۳ برابر بیشتر از مردان کار مراقبتی بدون دستمزد انجام دادند.
مطمئنا مقابله با این روند نیاز به اتخاذ سیاستهای اقتصادی درست در سطح کلان دارد که از دسترس ما خارج است. اما به عنوان یک فرد، میتوانیم سهم خودمان را در این زمینه ایفا کنیم.
به طور کلی:
* از اشتغال زنان خانواده دفاع کنیم و در صورت امکان برای حل مشکلات این مسیر کمکشان کنیم.
* کار خانگی و مراقبتی را تنها وظیفه زنان ندانیم و در انجام کارها مشارکت کرده و بقیه را هم به این کار واداریم. (اجتماعی کردن کار خانگی، مکانیزه کردن کار خانگی از طریق خرید دستگاهها و ابزارها و… هم از جمله راهها هستند.)
در بخش اقتصاد رسمی:
* بدانیم خشونت در محیط کار میتواند اقتصادی (مثل عدم پرداخت عادلانه)، روانی (مثل دست کم گرفتن)، فیزیکی و جنسی باشد. تمام انواع خشونت میتوانند زنان را از محیط کار بیرون برانند. سعی کنیم در مقابل تمام انواع این خشونتها بایستیم و قوانین و رویههایی در محیط کار برای مقابله با آنها داشته باشیم.… ادامه مطلب