تولیدکننده عروسک های پارچه ای از تهران

باهار متولد ۱۳۶۷ است، از تهران. ایشان درباره کودکی و جوانی شان این طور نوشته اند:

“در کودکی به اقتضای شغل پدر، جا به جایی درون شهری زیادی داشتیم، اما همیشه تهران بودیم. پررنگ‌ترین و بهترین خاطرات کودکی من مربوط می‌شود به خانه‌ پدری مادرم واقع در شهرک راه آهن و یکی از خانه‌های خودمان در محله‌ شریعتی، نزدیک چهارراه شیخ صفی. خاطراتی که با بوی نم و وزیدن نسیم پاییزی لب پنجره عجین شده‌اند. در ۵ سالگی اولین خواهرم را به دلیل تولد زودرس از دست دادم و در ۱۰ سالگی رسما خواهر شدم. در کودکی وابستگی عجیبی به پدر و مادرم داشتم. و البته همیشه غلیظ‌ترین محبت‌ها و درگیری‌های زندگی‌ام مربوط به این دو نفر می‌شده. کودکی من سرشار از نشاط و تنهایی است.

سال ۸۶ به دلیل علاقه‌ شدیدم به ریاضی، تصمیم گرفتم در دانشگاه آزاد مهندسی آی‌تی بخوانم تا مدیریت در دانشگاه دولتی. اما درست ترم سوم متوجه شدم با محیط هیچ همخوانی‌ای ندارم و چون به لحاظ احساسی و البته علمی ارضا نمی‌شدم متوجه شدم آنجا هرگز پیشرفت نخواهم کرد. اما همیشه برای کندن و انصراف مردد بودم، به خصوص که فعالیت‌های هنری‌ام به دلایل گوناگون مدام به تعویق می‌افتاد. بالاخره بعد از این که نزدیک ۲۰ واحد مانده بود تا لیسانسه شوم، انصراف دادم و نقاشی و تصویرسازی را به صورت حرفه‌ای دنبال کردم و همچنان در حال تجربه کردنم.”

ایشان ازدواج کرده اند و نزدیک به دو سال است که در حال تلاش برای به راه انداختن کار خودشان هستند. مشکل شان برای فروش کارها از یک سو پیدا کردن جای مناسب برای فروش و نمایش شان بوده و از سوی دیگر گرانی پارچه های مرغوب.

به تماشای عروسک های باهارمست برویم که دنیایی دوست داشتنی خلق می کنند. آن قدر دوست داشتنی که بزرگ ترها درست به اندازه بچه ها هواخواهش هستند.

2 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.