پیشفرضها و کلیشههای جنسیتی زیادی درباره رابطه مادری و پدری و کار کردن وجود دارند. برای مثال این تصور که زنان «حتما/باید» کارشان را لااقل چند سالی بعد از تولد کودکشان رها کنند، اینکه به ماموریت کاری نمیروند/نباید بروند، پروژهها و مشاغل چالش برانگیز را قبول نمیکنند/نباید بکنند و… تمام این مسائل در کنار هم علاوه بر مادری، در پدری کردن هم مشکل ایجاد میکند. پدران زیادی خود را در بزرگ کردن کودکانشان دخیل نمیدانند و فشار کلیشه مردانهای که مراقبت را تنها کار زنان میداند پدری کردن را برای مردانی که به دنبال این کار هستند، سخت میکند. گرفتن مرخصی برای کارهای خانوادگی معمولا باعث میشود مردان امتیاز عملکرد پایینتری کسب کنند و در محیط کار رشد نکنند چون در اقلیت محض قرار میگیرند.
🔸نگذارید زنان حتی قبل از اینکه مادر شوند، یا حتی ازدواج کنند، انتخابهایشان را براساس پیشفرضهای مادری انجام بدهند، یعنی در فرصتهای رشد و پیشرفت را به روی خودشان ببندند چون فکر میکنند در آینده نباید ماموریت بروند، نباید پروژههای وقتگیر داشته باشند، نباید کارشان چالش برانگیز باشد و…
🔸اگر صاحب کسب و کاری هستید از کلیشههای جنسیتی مادری (یا به اصطلاح دیوار مادری) دوری کنید. این کلیشهها باعث میشوند فرض کنیم زنان از مهارتهای کمتری برخوردارند و کمتر به حرفه خود پایبندند و هر آن ممکن است کارشان را ترک کنند، پس فرصتهای کمتری برای رشد به آنها پیشنهاد میشود.
🔸جلوی گفتن جملاتی مانند اینکه «من نمیدانم چطور میتوانید با وجود بچه این کار را انجام بدهید.» بگیرید. کلیشه جنسیتی مرتبط با چنین جملاتی به زنان احساس عذاب وجدان بابت کار کردن و تنها گذاشتن کودکانشان را میدهد.
🔸وجود مهدکودک در محل کار، و مرخصی مادری و پدری، جزو سیاستگذاریهایی هستند که میتوانید سازمانها را برای داشتنشان ترغیب کرده و تحت فشار بگذارید.
🔸مراقبت از کودک را تنها وظیفه مادران ندانید.
🔸اگر مادر هستید از خودتان انتظار بیپایان نداشته باشید. فکر نکنید باید بتوانید در انجام تمام کارها بینقص باشید. برای کارتان و برای خانوادهتان آن قدر و آن طور که دوست دارید وقت بگذارید و از کاری که انجام میدهید لذت ببرید. به خودتان اجازه عدم موفقیت، خسته شدن، پیشرفت نکردن هم بدهید. سرعت و شکل انجام کارها را در اختیار خودتان بگیرید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.