امسال در روز جهانی عدالت اجتماعی، سازمان ملل توجهش را به کارگران مهاجر داده است. امروزه پیدا کردن کار بزرگترین دلیل مهاجرت به شکل مستقیم و غیرمستقیم است. در نگاه اول به کشورمان، مهاجران افغانستانی را می‌بینیم که در ایران معمولا در معرض انواع تبعیض‌ها قرار دارند.
درون مرزهای کشور هم مهاجرت از روستاها و شهرهای کوچک به چند کلان‌شهر اصلی و به ویژه تهران به شکل فزاینده‌ای در جریان است و این مهاجران نیز معمولا با مشکلات بسیار زیاد دست به گریبانند.
براساس آمارهای جهانی ۴۴ درصد کل کسانی را که برای کار مهاجرت می‌کنند زنان تشکیل می‌دهند که در معرض بی‌عدالتی بیشتری قرار می‌گیرند.
بد نیست امروز حداقل برای چند دقیقه تلاش کنیم جهان را از زاویه دید این آدم‌ها ببینیم. اگر دلمان می‌خواهد وقتی خودمان، فرزندان، دوستان و اقوام‌مان، برای کار و تحصیل به فلان و بهمان کشور پیشرفته می‌رویم از احترام و شان انسانی برخوردار باشیم، در گام اول خودمان عادلانه و منصفانه با این گروه‌ها برخورد کنیم. عدالت و عدالت اجتماعی هیچ وقت و هیچ جا خود به خود به وجود نیامده است، چیزی است که باید برای رسیدن به آن تلاش کنیم. و چیزی است که باید واقعا بخواهیم تا به آن برسیم.
پ.ن: تصویر پست یک گرافیتی از بنکسی است. روی پلاکاردهای پرنده‌های در حال تظاهرات نوشته شده است “از کرم‌های ما دور بمان”، “برگرد به آفریقا” و “مهاجران خوش نیامده‌اند”.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.