این اتفاق از لحظه تولدمان شروع می‌شود! مثلا به طور معمول مادران توانایی‌ها و قدرت نوزادان پسر خود را در فعالیت‌های جسمی مثل خزیدن، چهار دست و پا رفتن و… بالاتر از نوزادان دختر ارزیابی می‌کنند، حتی وقتی که هیچ تفاوتی بینشان وجود نداشته باشد. این مسئله در طول زمان ادامه پیدا می‌کند، مثلا توانایی پسران در علوم ریاضی بهتر از دختران ارزیابی می‌شود حتی اگر آزمون‌های سنجش برعکسش را بگویند!
در عرصه کسب و کار هم عملکرد مردان در مقایسه با عملکرد زنان معمولا دست بالا گرفته شده و بیشتر دیده می‌شود. به خصوص وقتی این اتفاق می‌افتد که معیارهای مشخصی برای ارزیابی وجود نداشته باشد و افراد براساس احساسات و استنباط‌های شخصی خودشان نظر بدهند. تبعیض و سوگیری در ارزیابی عملکرد در طول زمان اثرات منفی زیادی روی آینده شغلی زنان دارد. در واقع وجود سوگیری در درک عملکرد زنان و مردان باعث شده زنان براساس آنچه که قبلا انجام داده‌اند استخدام شده یا ارتقا پیدا می‌کنند اما مردان براساس پتانسیل‌هایشان و آنچه که می‌توانند انجام دهند.
برای مقابله با این مشکل در کسب و کار خودمان قدم اول این است که درباره وجود این سوگیری و تبعیض جنسیتی در شیوه درک و ارزیابی عملکرد برای تمام همکاران‌مان توضیح دهیم. اولین قدم برای رفتار عادلانه در محیط کار آگاهی‌بخشی است.
در قدم بعدی باید شاخص‌هایی کاملا واضح، قابل فهم و قابل اندازه‌گیری برای ارزیابی عملکرد تعیین کنیم. هر مسئول ارزیابی عملکردی باید خود را موظف به ارائه توضیح درباره نظراتش بداند. مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی باعث دقت بیشتر در طول فرایند هم می‌شود.
اگر به دنبال استخدام، معرفی کسب و کارها در رسانه، حمایت مالی از یک ایده و… و هر فعالیت دیگری هستید که همزمان باید بین زنان و مردان انتخاب کنید، حواستان به این سوگیری و تبعیض در درک عملکردها باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.