داستانهای دستادست
درباره عروسکهای محلی
زنان روستای قره قوزلو از سال ۱۳۹۴ تا کنون
زنان تعاونیهای روستای قره قوزلو تعریف میکنن که وقتی بچه بودن مادربزرگاشون براشون با چوب و پارچه عروسک میساختن و قصه میگفتن. حتی مادرا هر وسیلهای که بچهها برای بازی از گل ساخته بودن رو توی تنور میپختن تا اسبابِ بازیشون بشه. حالا این زنا جا پای مادربزرگاشون گذاشتن و عروسک محلی میسازن.
هر زنی هم عروسکای خاص خودش رو میسازه. خودشون بعد از مدتی متوجه شدن که عروسکای قدبلندا بلندترن و عروسکای قدکوتاها، ریزه میزه ان. در واقع هر عروسکی ترکیبیه از رویاهای زنی که اون رو ساخته و چیزایی که به نظرش زیبا میرسن، همراه با واقعیت زندگی روزمره و تجربیات زیستهاش. همین مسئله است که باعث میشه عروسکا هیچ وقت عینا مثل هم نباشن، بلکه دست ساختههایی منحصر بفرد و متفاوت باشن.
باید دل به دل هر عروسکی بدین تا از زندگیش با خبر شین. یه عروسک با کله قند راهی مراسم بله برونه و اون یکی هندونه شب چله رو خریده. یکی میخواد دف بزنه و اون یکی موهای بلندش رو بافته مثل آرزوهای بلندش…
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.