درباره عروسک‌های محلی- زنان روستای قره قوزلو

داستان‌های دستادست

درباره عروسک‌های محلی

زنان روستای قره قوزلو از سال ۱۳۹۴ تا کنون

زنان تعاونی‌های روستای قره قوزلو تعریف می‌کنن که وقتی بچه بودن مادربزرگاشون براشون با چوب و پارچه عروسک می‌ساختن و قصه می‌گفتن. حتی مادرا هر وسیله‌ای که بچه‌ها برای بازی از گل ساخته بودن رو توی تنور می‌پختن تا اسبابِ بازیشون بشه. حالا این زنا جا پای مادربزرگاشون گذاشتن و عروسک محلی می‌سازن.

هر زنی هم عروسکای خاص خودش رو می‌سازه. خودشون بعد از مدتی متوجه شدن که عروسکای قدبلندا بلندترن و عروسکای قدکوتاها، ریزه میزه ان. در واقع هر عروسکی ترکیبیه از رویاهای زنی که اون رو ساخته و چیزایی که به نظرش زیبا می‌رسن، همراه با واقعیت زندگی روزمره و تجربیات زیسته‌اش. همین مسئله است که باعث می‌شه عروسکا هیچ وقت عینا مثل هم نباشن، بلکه دست ساخته‌هایی منحصر بفرد و متفاوت باشن.

باید دل به دل هر عروسکی بدین تا از زندگیش با خبر شین. یه عروسک با کله قند راهی مراسم بله برونه و اون یکی هندونه شب چله رو خریده. یکی می‌خواد دف بزنه و اون یکی موهای بلندش رو بافته مثل آرزوهای بلندش…