به نظر ما آرزوها همان چیزهایی هستند که به زندگی آدم‌ها و شیوه کار کسب و کارها شکل می‌دهند. سال ۹۵ رو به اتمام است. فرصت خوبی است که با هم آرزوهایمان را مرور کنیم.
آرزوی اول ما دنیای کاری برابر برای همه دختران و پسران است، دنیایی که در آن همه با آزادی و برابری بتوانند به دنبال رویاهایشان بروند، کار کنند، درآمد داشته باشند و رشد کنند. دنیایی بدون سقف‌های شیشه‌ای.
شعار امسال سازمان ملل برای روز جهانی زن همین بود، دنیای کار، دنیای ۵۰-۵۰. امروز در کل دنیا تنها ۵۰ درصد از زنانی که در سن اشتغال قرار دارند، توانسته‌اند به طور فعال به عنوان نیروی کار حضور داشته باشند. انواع تبعیض‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و… جلوی اشتغال نیمه دیگر را گرفته و آن‌ها را به قسمت غیررسمی اقتصاد عقب رانده است. جایی که زنان در کارهای خانگی و کارهای کم درآمد دیگر مشغولند، بی آنکه پشتیبانی اقتصادی و اجتماعی داشته باشند. زنان شاغل در اقتصاد رسمی نیز در معرض نابرابری‌های بسیاری قرار دارند. آن‌ها از نابرابری در دستمزد، عدم امکان رشد حرفه‌ای، خشونت در فضای کار و… رنج می برند. ۶۱.۵ درصد از زنان در بخش خدمات، ۲۵ درصد در بخش کشاورزی و ۱۳.۵ درصد در مشاغل صنعتی مشغول به کار هستند و این خود نشان می دهد که بازار کار تا چه اندازه تمایل دارد از زنان در مشاغل سنتی‌شان استفاده کند.
در ایران وضعیت اشتغال شرایط بهتری از آمارهای جهانی ندارد. نرخ بیکاری براساس آمارهای رسمی در زنان ۱۹.۴ و در مردان ۹.۳ است. ۱ درصد زنان شاغل به عنوان کارفرما در حال کار هستند و نرخ اشتغال زنان در ایران حدود ۱۳ درصد است. آمارهایی درباره حضور زنان در بازار غیر رسمی وجود ندارد اما شرایط موجود بازار کار و مقاومت بازار در مقابل آنان، میزان اشتغال در بازار غیر رسمی را برای زنان بیشتر می‌کند. جایی که نه امنیت شغلی و نه حداقل‌های شرایط کار برای آن‌ها فراهم نیست.
ما فکر می‌کنیم برای ایجاد تغییر باید از خودمان شروع کنیم. به نابرابری‌هایی که می‌بینیم اعتراض کنیم، هرجا که می‌توانیم برای ایجاد فرصت‌های برابر بکوشیم و رویاهای دختران‌مان را محدود نکنیم. دستادست هم در تمامی سطوح به این آرزو پایبند است.
طرح اثر Laurence Herfs
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.