از دوم تا پایان سپتامبر به پیشنهاد آکسفام سپتامبر دست دوم نامیده می‌شود. براساس این پیشنهاد سازمان‌های غیردولتی دیگری هم درباره این موضوع صحبت می‌کنند. ما هم در این باره از شما پرسیدیم و پاسخ‌های متنوعی گرفتیم. حال بیایید با هم نگاه دقیق‌تری به این مسئله بیاندازیم:
🔸صنعت مد، برندهای بزرگ و کوچک، مدل‌ها، تبلیغات، بلاگرهای مد و آرایش و استایل، همه و همه ما را به یک سو هل می‌دهند، خرید و مصرف بیشتر. خرید لباس‌هایی که کم می‌پوشیم و حتی ممکن است هرگز نپوشیم. داشتن حس خوب نسبت به خودمان و بدن‌مان با لباس و آرایش‌مان پیونده خورده است. حس خوبی که دوام هم ندارد و برای تجربه دوباره و دوباره‌اش نیازمند خرید دوباره و دوباره‌ایم.
🔸نتیجه تولید انبوهی از زباله است. لباس‌هایی که خیلی سریع دور انداخته می‌شوند. زباله‌هایی که عمدتا بازیافت نمی‌شوند و آب، خاک، و غذای ما و سایر جانداران را آلوده می‌کنند.
🔸یکی از راه‌ها برای جلوگیری از تبدیل شدن این لباس‌ها به زباله استفاده از لباس دست دوم است. اما مباحث متفاوتی حول این موضوع وجود دارد:
🔹مسائل بهداشتی- پیشنهاداتی که برای حل این مشکل وجود دارد (مثل عوض کردن لباس با آدم‌هایی که می‌شناسیم، ضدعفونی کردن و…) اما این پیشنهادات برای همه راضی کننده نیستند.
🔹مسئله تولید است نه مصرف- اگر انبوهی از محصولات ارزان قیمت توسط برندهای مد سریع (فست فشن) تولید نشوند اصلا با این کوه زباله روبرو نمی‌شویم که بخواهیم برایش چاره‌اندیشی کنیم! تولید انبوه و ارزان، بدون عدم رعایت حقوق کارگران در زنجیره تولید و استفاده از مواد اولیه ارزان و آسیب‌رسان به محیط زیست، امکان‌پذیر نیست. بنابراین باید جلوی این شیوه از تولید را گرفت، با ادامه این روند حتی امکان فروش محصولات دست دوم هم کاهش پیدا خواهد کرد، چون کیفیت رو به کاهش است.
🔹تعمیر و تغییر چیزی که داریم کار بهتری است- گروهی هم معتقدند کار بهتر این است که لباس‌هایمان را تعمیر کنیم و با هنرهای دستی آنها را تغییر دهیم.
🔹نابرابری و فاصله طبقاتی نباید تعمیق شود- این مسئله کاملا فرهنگی است. در بعضی از کشورهای دنیا با خرید لباس دست دوم از سوی نخبگان جامعه و کسانی که به فکر محیط زیست هستند،این کار تبدیل به یک پدیده عام فرهنگی به ویژه در طبقه متوسط شد. اما در کشورهای دیگری خرید لباس دست دوم نشانه‌ای از فقر و نداری است و نیاز به ایجاد تغییرات فرهنگی حس می‌شود.
🔹کمتر خرید کنیم، اما مد پایدار بخریم- مد پایدار، مد اخلاقی، مد آهسته، پوشاک عادلانه (از شاخه‌های تجارت عادلانه)، همه جریان‌هایی هستند که سعی دارند خلاف جهت جریان اصلی مد حرکت کنند. طی چند سال اخیر در کشور ما هم برندهای کوچکی با این عناوین شروع به کار کرده‌اند اما همچنان مشکلاتی در این زمینه وجود دارد، عدم شفافیت، و تمرکز بیشتر روی جنبه محیط زیستی و نادیده گرفتن بخش‌های مربوط به رعایت حقوق کارگران و خیاطان از جمله این مشکلاتند.
🌀تمام مباحث مطرح شده از سوی منتقدان این طرح مهم‌اند ولی ما همین حالا با انبوهی از لباس مواجهیم که در آستانه تبدیل شدن به زباله و نابود کردن بیشتر محیط زیست و سلامتی ما و جانداران دیگرند. شاید بهترین رویکرد ترکیب این حالات مختلف با هم باشد. کمتر خرید کنیم، برای تغییر صنعت مد و پاسخگو کردنش تلاش کنیم، تعمیر و تغییر را در دستور کار داشته باشیم، از برندهای پایدار و عادلانه خرید کنیم، و نهایتا برای استفاده از لباس دست دوم هم هر جا که ممکن بود امکانی در نظر بگیریم. تنها یک زمین داریم و هر انسانی یک جان دارد، چاره‌ای به جز ایستادن در برابر سوءاستفاده از اینها را نداریم.
🌿ما یک شماره مفصل درباره مد، اثراتش روی ذهن و روان، محیط زیست و زندگی کارگران منتشر کرده‌ایم. مقاله «ضایعات لباس» ترجمه سپیده شهبازی به ویژه به این مسئله پرداخته است. لینک دانلود:
https://u.to/3ACKGQ
فردا درباره مد پایدار و… خواهیم نوشت.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.