روز جهانی ناشنوایان؛ ناشنوایان در دوران کرونا با چه مشکلاتی روبرو هستند؟

 

امروز روز جهانی ناشنوایان بود. بهانه‌ای برای اینکه بیشتر با هم درباره حقوق افراد دارای معلولیت حرف بزنیم. مثلا در روزهای همه‌گیری کرونا یکی از مشکلات اصلی ناشنوایان و کم‌شنوایان نبود زیرنویس برای بسیاری از اخبار و اطلاعات مهم درباره ویروس و روش‌های مراقبت از خود بود. ناشنوایان بدون زبان اشاره و زیرنویس چیزی از صدا نمی‌فهمیدن. کم‌شنوایان هم به دلیل عدم امکان لب‌خوانی با ماسک و ضعیف‌تر شدن صدا با حفظ فاصله اجتماعی دچار مشکل شدن. به همین دلیل استفاده از مترجم زبان اشاره و نوشتن و زیرنویس خیلی ضروری‌ان. چرا این مسائل فراموش می‌شن؟
یکی از مهمترین دلایل این مسئله به نظر ما اینه که کلا خدمات و امکانات توی همه جامعه فقط برای گروه خاصی از آدما تعریف شدن. یعنی چی؟ یعنی آدمای دارای معلولیت، آدمای مسن، کودکان، زنان با بچه کوچیک و… کلا دیده نشدن. وقتی اوضاع بحرانی میشه، مثلا یه چیزی مثل کرونا پیش میاد که دیگه واویلاست و این گروه‌ها معمولا فراموش میشن.
فکر می‌کنیم اولین کاری که برای به رسمیت شناختن حقوق همه آدم‌ها باید انجام بدیم اینه که حواسمون باشه تمام آدم‌ها، بدون توجه به میزان و درجه سلامتی، سن، جنسیت، ثروت، نژاد، ملیت، مذهب و… از حقوقی برابر با هم برخوردارن. یعنی همه به یک اندازه حق داریم از خدمات اجتماعی بهره‌مند بشیم و فرصت‌های واقعا برابری برای همه باید وجود داشته باشه.

ما در ششمین شماره فصل‌نامه دستادست به موضوع افراد دارای معلولیت و جامعه پرداختیم (مسائلی مثل آموزش، فرومایه‌سازی کار افراد دارای معلولیت، اشتغال و…). این شماره رو می‌تونید از اینجا دانلود کنید:
https://u.to/3QvHGQ