چه چیزی کار خانگی را به یک مشکل برای زنان تبدیل می کند؟

براساس گزارش سازمان ملل، به طور متوسط زنان ۱۰ سال و مردان ۴ سال از عمرشان را صرف کار خانگی می‌کنند، یعنی زنان ۲.۵ برابر مردان کار خانگی و مراقبتی بدون مزد انجام می‌دهند.
کار خانگی یک مشکل برای زنان است، چون:
– آن را وظیفه زنان می‌دانند
– تکراری و وقت‌گیر و دائمی است
– بدون مزد است
در حالی که کار خانگی یک کار بازتولیدی است. یعنی مجموعه کارهایی است که امکان زندگی روزمره و توان کار کردن نیروی کار را بازتولید می کند.
زنان مجبورند ساعت‌هایی از روزشان را به کارهایی اختصاص دهند که تمامی ندارند، تکراری هستند، خسته‌شان می‌کنند و به خاطرش مزدی دریافت نمی‌کنند اما مابه‌ازای مادی دارند. کار خانگی زنان تولیدکننده ارزشی اقتصادی است که نفی می‌شود. هر چقدر میزان ساعاتی که زنان به کار خانگی بدون مزد اختصاص می‌دهند بیشتر از مردان باشد امکان ایجاد نابرابری بین آنها بیشتر می‌شود. عدم دسترسی اولیه به امکانات زندگی و طبقه اجتماعی هم روی این نابرابری تاثیر می‌گذارد؛ مثلا زنانی که مجبورند ساعت‌ها زمان تنها برای تهیه آب وقت صرف کنند، نسبت به زنانی که دسترسی راحتی به آب سالم در خانه‌هایشان دارند، در شرایط نابرابرتری قرار می‌گیرند.