بدون فرهنگ و جامعه‌ای که خشونت اقتصادی و کلا انواع خشونت علیه زنان را تحمل و عادی‌سازی می‌کند، این خشونت‌ها نمی‌توانند عمر چندان درازی داشته باشند. چه کارهایی می‌توانند موجب ایجاد تغییر در فرهنگ و جامعه برای نپذیرفتن خشونت اقتصادی شوند؟
🔸از منظر کلان:
– قوانین وجود فرصت‌های برابر و عدم تبعیض در حیطه کار را برای همگان تضمین کنند. کار کردن حق اولیه همه انسان‌ها باشد.
– خدمات مراقبتی ارزان و مناسب در دسترس همگان باشد.
– محتوای آموزشی مدارس و دانشگاه‌ها مروج کلیشه‌های جنسیتی و تبعیض نباشد.
– خدمات مالی، حمل و نقل، و… برای استفاده همگان طراحی شده، مناسب و در دسترس باشند.
و…
🔸از نظر فردی چه می‌توانیم بکنیم؟
– کودکان‌مان را تا جای ممکن به دور از کلیشه‌های جنسیتی بزرگ کنیم. فیلم، داستان، انیمیشن‌های با محتوای کلیشه‌ای را در دسترس‌شان قرار ندهیم. رفتار و زندگی خودمان را هم از این کلیشه‌ها دور کنیم.
– کار خانگی را کار زنان، و کار دستمزدی را کار مردان ندانیم، و به این شکل هم به کودکان‌مان آموزش ندهیم.
– کار کردن و استقلال اقتصادی را برای همه ضروری بدانیم و از کار کردن همه اعضای خانواده به یک شکل حمایت و پشتیبانی کنیم.
– تا جای ممکن محیط کار و شرایط کاری را بدون تبعیض و امن کنیم (یادداشت قبلی مفصل در این باره نوشتیم).
– وقوع خشونت و کنترل اقتصادی در خانواده را «طبیعی» ندانیم.
– روابط زن و مرد را از ترکیب کنترل مردان و وابستگی زنان خارج کنیم تا هر دو طرف آزادی، استقلال و خودشکوفایی بیشتری را در زندگی و رابطه تجربه کنند.
و…
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.